اگر به هیچ‌چیز متعهد نباشید، همه‌چیز حواستان را پرت می‌کند
در دامنه‌های شمال‌شرقی کوه‌های اطراف کیوتو، ژاپن، کوهی به نام کوه هی‌ای (Mount Hiei) قرار دارد. این کوه با قبرهای بدون سرنشانه‌ای پر شده است.
این قبرها نشانگر آرامگاه نهایی راهبان مکتب تندای (Tendai Buddhist) هستند که در مسیر پرشیبی به نام «کایهوگیو» شکست خورده‌اند.
این مأموریت که اینقدر راهبان را به مرگ می‌کشاند چیست؟ و ما چه درسی از آن می‌گیریم؟
ادامه مطلب را بخوانید تا پاسخ این سؤالات را دریابید.
راهبان ماراتن
راهبان مکتب تندی بر این باورند که روشن‌گری (بودیسم) در حیات کنونی قابل دستیابی است، اما تنها از طریق انکار شدید خود. برای تندای، عمل نهایی انکار خود — و راه رسیدن به روشن‌گری — چالشی جسمانی به نام کایهوگیو است. به همین دلیل، راهبان تندای اغلب «راهبان ماراتن» نامیده می‌شوند.
اما کایهوگیو، فراتر از یک ماراتن ساده است.
کایهوگیو
کایهوگیو یک چالش ۱۰۰۰ روزه است که در طول هفت سال برگزار می‌شود. اگر راهب تصمیم بگیرد که این چالش را بپذیرد، با شرایط زیر مواجه می‌شود:
سال ۱: راهب باید به مدت ۱۰۰ روز متوالی روزانه ۳۰ کیلومتر (حدود ۱۸ مایل) بدود.
سال ۲: دوباره به مدت ۱۰۰ روز پیاپی ۳۰ کیلومتر در روز بدود.
سال ۳: باز هم به مدت ۱۰۰ روز متوالی روزانه ۳۰ کیلومتر بدود.
سال ۴: باید به مدت ۲۰۰ روز متوالی روزانه ۳۰ کیلومتر بدود.
سال ۵: دوباره به مدت ۲۰۰ روز پیاپی ۳۰ کیلومتر در روز بدود. بعد از اتمام پنج سال دویدن، راهب باید ۹ روز پیاپی بدون غذا، آب یا استراحت بماند. در این مدت، دو راهب کناری او حضور دارند تا مطمئن شوند که او به خواب نمی‌رود.
سال ۶: راهب باید به مدت ۱۰۰ روز پیاپی روزانه ۶۰ کیلومتر (حدود ۳۷ مایل) بدود.
سال ۷: راهب باید به مدت ۱۰۰ روز متوالی روزانه ۸۴ کیلومتر (حدود ۵۲ مایل) بدود. (۵۲ مایل در روز!) و سپس برای ۱۰۰ روز نهایی روزانه ۳۰ کیلومتر بدود.
حجم شگفت‌انگیز این دویدن مشخص است، اما یک چالش نهایی وجود دارد که کایهوگیو را از هر دستاورد دیگری متمایز می‌کند:
روز ۱۰۱
در طول ۱۰۰ روز اول دویدن، راهب مجاز به انصراف از کایهوگیو است. اما از روز ۱۰۱ به بعد، امکان انصراف وجود ندارد. راهب باید یا کایهوگیو را به پایان برساند … یا با خودکشی، زندگی خود را به پایان برساند. به همین دلیل، راهبان در طول سفر همیشه یک ریسمان و یک شمشیر کوچک به همراه دارند.
در طول بیش از ۴۰۰ سال گذشته، تنها ۴۶ مرد موفق به تکمیل این چالش شده‌اند. بسیاری از دیگر راهبان در قبرهای بدون نشان کوه هی‌ای یافت می‌شوند.
۳ درس درباره استحکام ذهنی و تعهد
استحکام ذهنی راهبان ماراتن حیرت‌آور است و دستاوردهای آن‌ها فراتر از چالش‌هایی است که ما روزانه با آن‌ها مواجه می‌شویم. با این حال، درس‌های زیادی از آن‌ها می‌توانیم بیاموزیم:
۱. «یا تمام کن یا نابود کن.»
راهبان ماراتن نسخه‌ی افراطی «یا تمام کن یا نابود کن» هستند. شما نیز می‌توانید همین رویکرد را نسبت به اهداف، پروژه‌ها و کارهایتان اتخاذ کنید. اگر چیزی برایتان اهمیت دارد، به پایان برسانید؛ اگر نه، از آن دست بردارید. اگر به حال خودتان نگاه کنید، احتمالاً مجموعه‌ای از پروژه‌ها و ایده‌های نیمه‌تمام دارید. نیازی به این زنجیره‌ی ناتمام‌ها ندارید. یا چیزی آن‌قدر برایتان مهم است که می‌خواهید آن را کامل کنید، یا زمان آن رسیده که از آن صرف‌نظر کنید. زندگی خود را با اهدافی پر کنید که ارزش پایان دادن را دارند و بقیه را حذف کنید.
۲. اگر به هیچ چیز تعهد ندهید، توسط هر چیزی حواس‌پرت می‌شوید.
بیشتر ما هیچگاه با چالشی روبرو نمی‌شویم که مرگ در سایه‌ی آن باشد، اما می‌توانیم از تعهد و ایمان راهبان درس‌های ارزشمندی بگیریم. آن‌ها دقیقاً مشخص کرده‌اند که به سوی چه چیزی می‌روند و به مدت هفت سال زندگی خود را حول هدف تکمیل کایهوگیو می‌چینند. هر حواس‌پرتی ممکن به کلی بی‌اهمیت می‌شود. آیا تصور می‌کنید راهبان با تلویزیون، فیلم، اینترنت، شایعات دنیای سلبریتی و سایر چیزهایی که ما اغلب وقت خود را هدر می‌دهیم، حواس‌پرت می‌شوند؟ البته که نه. اگر شما هم بخواهید، می‌توانید تصمیم مشابهی در زندگی‌تان بگیرید. شاید اهداف روزانه‌ی شما از نظر فوریت شبیه کایهوگیو نباشند، اما این بدان معنا نیست که نمی‌توانید آن‌ها را با همان ایمان دنبال کنید. همه ما ایده‌ها و اهدافی داریم که می‌گوییم برایمان مهم هستند. ممکن است بگویید که می‌خواهید وزن کم کنید، پدر یا مادر بهتری باشید، آثاری بسازید که اهمیت داشته باشد، کسب و کاری موفق راه‌اندازی کنید یا کتابی بنویسید — اما آیا برای رسیدن به این اهداف بالاتر از همه وقت می‌گذارید؟ آیا روزتان را حول دستیابی به آن‌ها سازماندهی می‌کنید؟ اگر به هیچ چیز تعهد ندهید، به راحتی توسط همه چیز حواس‌پرت خواهید شد.
۳. مهم نیست هدفتان چقدر طول خواهد کشید، فقط شروع کنید.
در روز ۱۰۱، راهبان تندی هزاران مایل و ۹۰۰ روز با هدف‌شان فاصله دارند. آن‌ها در آغاز سفری بسیار طولانی و سخت را شروع می‌کنند که تقریبا برای ما غیرقابل تصور است. با این وجود، آن‌ها چالش را به طور کامل می‌پذیرند. روز بعد از روز، سال بعد از سال، کار می‌کنند. و هفت سال بعد، موفق به پایان رساندن می‌شوند.اجازه ندهید طول مدت رسیدن به هدف، مانع شروع کار شود.
"هرگز به خاطر مدت طولانی رسیدن به رویا، از آن دست نکشید. آن مدت به هرحال می‌گذرد."
— H. Jackson Brown
چه چیزی شما را از راهبان ماراتن متمایز می‌کند؟
یک تفاوت بسیار خوشبختانه میان شما و راهبان تندی وجود دارد: اگر به هدف خود نرسیدید، نمی‌میرید!
به گفته‌ی سث گودین، شما به معنای واقعی «امتياز اشتباه کردن» را دارید. اگر شکست بخورید، خواهید آموخت — اما جانتان در امان خواهد ماند. علاوه بر این، شما همیشه می‌توانید نظر خود را تغییر دهید. اگر به هدفی تعهد داده، برای یک سال روی آن کار کردید و سپس دریافتید که در واقع این چیزی نیست که می‌خواستید … چه؟ شما آزادید تا گزینه‌ی دیگری را انتخاب کنید. این موضوع باری از دوش شما برمی‌دارد! نکته‌ی مهم این است که مجبور نیستید نگران تعهد به چیز درست باشید. اگر بین گزینه‌ها دچار تردید هستید، فقط یکی را انتخاب کنید. شما همیشه بعداً می‌توانید تنظیمات لازم را انجام دهید.
شما این فرصت را دارید که هدفی که برایتان مهم است انتخاب کنید و امتیازی برای شکست با عواقب اندک به دست آورید. این امتیاز را هدر ندهید.
از اینجا به کجا؟
بزرگ‌ترین درسی که راهبان تندی به افراد روزمره مانند شما و من می‌دهند، درس تعهد و ایمان است. تصور کنید که راهب در روز ۱۰۱ چه میزان تعهد را در دل دارد. تصور کنید چه حسی دارد که ۹۰۰ روز نهایی این چالش را بپذیرد. تصور کنید چه حسی دارد وقتی هدفی را به خود قول می‌دهد که می‌گوید: «یا این را تمام می‌کنم یا تا آخرین نفس سعی خواهم کرد.» اگر چیزی برایتان اهمیت دارد، از کارهای غیرمرتبط و بی‌اهمیت خود دست بردارید، بدون توجه به وسعت چالش شروع کنید و به هدف خود تعهد داشته باشید. هر چالش بزرگی یک نقطه عطف دارد. امروز می‌تواند روز ۱۰۱ شما باشد. امروز می‌تواند روز تعهد شما باشد.